Kötü Gelen Sınav Sonucu Tembel Öğrenci Demek Değildir

Anne Baba Tavırları Nasıl Olmalıdır? 

Sınav sonuçlarının açıklanmasıyla birlikte ebeveynlerin de çocuklarına karşı tavırları değişkenlik göstermektedir.  

Kimi anne baba çocuklarının ellerinden geleni yaptığını ancak yeniden de olmadığını düşünür, çocuklarının emeğini takdir eder, olumsuz sonuca odaklanmaz ve koyduğu amaç doğrultusunda çocuğunun bir sonraki yıl için çalışmasını takviyeler bir durum alır. Bu halde bir yaklaşım gençlerin çalışma için motivasyonunu tazeleyicidir.

Bazı ebeveynler ise ‘aslında hiç hakikat düzgün çalışmadı, çalışsa bu türlü mi olurdu?’ üzere içinde öfke de barındıran bir görüşe sahip olabilirler ve mevzu ile ilgili bu fikirlerini etrafındaki başka insanlara da çok rahat lisana getirebilirler. Bu formda bir tavra maruz kalan gençler sahiden o yıl imtihana ellerinden geldiğince çalıştıkları görüşündeyse ebeveynleriyle ilgileri olumsuz etkilenir, kendilerini yetersiz hissedebilirler, öfke hisleri canlanabilir ve gelecek amaçları ve ülkülerinden uzaklaşabilirler.

Sınav sonucunun istenildiği üzere gelmesinin de çeşit çeşit nedenleri olabilir. Genç hakikaten çalışmıştır, çalışmaya vakit ayırmıştır lakin tesirli ve verimli bir çalışmaya sahip olamamıştır. Bir genç günün büyük kısmında saatlerce masa başında vakit geçirebilir, fakat bu her vakit uygun bir randıman alacağı manası taşımaz. Kimi bireylerin zekadan bağımsız biçimde dikkatlerini bir bahis üzerinde toplama müddeti daha uzundur, kimilerinin ise bahse kendilerini verdikten sonra ses yahut manzara üzere bir uyaranla dikkatleri çarçabuk dağılabilir ve tekrar dikkatini birebir işe vermesi uzun vakit alabilir. Kimilerinin ise dikkatini çelen uyaran olmasa da uzun periyodik bir hususa zihinsel uğraşı sürdürecek dikkat mühletine sahip olmayabilir. Bu durumda gün uzunluğu dersin başında oturduğu görülen genç aslında verimli bir çalışma sağlayamamıştır.

Kaygı Başarıyı Daha Makûs Etkiliyor!

Bazı gençler telaşları nedeniyle gereğince verimli çalışamayabilirler. Dersin başına oturduklarında ‘acaba başarabilecek miyim, ya kazanamazsam, ya bu mevzuyu anlayamazsam’ üzere olumsuz içerikli niyetleri nedeniyle o anda derse odaklanacağına olumsuz hissine daha çok odaklanmıştır ve yeniden verimli bir çalışma sergileyememiş olabilir. Birtakım gençler çok plancı olabilirler, çalışmanın her anını planlamak isterler, saati saatine yaptıkları programa uymaya çalışıp plandan sarkma yaşadıklarında ise demotive olup çalışmayı bırakabilirler. Kimi gençlerin ise geleceğe olumlu bakamama, karamsarlık, kendilerine hiçbir mesleği uygun görememe, amaç koyamama üzere sorunları olabilir ve bu nedenle dersin başına geçmekten kaçınabilirler. Olumsuz his ve niyetleriyle baş başa kalmamak için de bilgisayar oyunları vb üzere ilgilerini dağıtan ve bu hususları düşünmekten kendilerini çok rahat uzaklaştırabildikleri faaliyetleri gün uzunluğu tercih edebilirler. Gençlerin yaşadıkları bu sorunların bazen aileler tarafından gözlenmesi ve fark edilmesi güçtür. Ebeveynlerin sürece destekleyici yaklaşmadığı yahut eleştirel yaklaştığı durumlarda çocuğun da sıkıntısını aileye lisana getirme mümkünlüğü azalır. Çocuğun sorunu ile ilgili ruhsal yahut psikiyatrik dayanak alma yolu da kapanabilir.

Her gencin gelecek planının oturması, kendine uygun uzman çalışma sistemi oluşturabilmesi, tasalarını bertaraf edebilmesi için farklı bir vakti vardır. Ebeveynlerin eleştirel olmayan, çocuklarının olumlu yahut olumsuz her sonuçta yanlarında olduklarını hissettiren destekleyici yaklaşımları bu vaktin daha az sancılı geçmesini sağlar.

Kaynak: (BYZHA) Beyaz Haber Ajansı